نام : رامش محبّی
نام اصلی : آذر محبّی تهرانی
متولّد : ۲۲ آبان ۱۳۲۵ در پاستور، تهران
وفات : ۱۰ آذر ۱۳۹۹ در آمریکا
ملیّت : ایرانی
حوزه فعّالیّت : خواننده، بازیگر و مجری
سبک : سنّتی، پاپ، جاز، فانک، راک و کلاسیک
آذر محبّی تهرانی با نام هنری رامش زادهٔ ۲۲ آبان ۱۳۲۵ خوانندهٔ ایرانی، اهل تهران بود.
رامش در سبکهای موسیقی مختلف از سنّتی تا پاپ کلاسیک، جاز و راک ترانه اجراء کرده است.
نام رامش را داوود پیرنیا برای او برگزید چون خوانندهٔ دیگری با نام آذر در آن هنگام فعّالیّت داشت.
--»خانواده«--
در خانوادهای با سه خواهر و یک برادر که ساکن خیابان اردیبهشت (پاستور) تهران بودند.
پدرش ناصر محبّی تهرانی کارمند گمرک فرودگاه مهرآباد تهران و مادرش اقدس اعتصامی بود.
--»تحصیلات«--
پس از پایان دوران دبیرستان تا دیپلم طبیعی به تحصیلات خود ادامه داد و تصمیم داشت بخواست پدر بعد از دیپلم وارد دانشگاه شود و در رشتهٔ جرّاحی به تحصیلات ادامه دهد، امّا با آشنایی با عطاالله خرّم در یک مهمانی به عرصهٔ خوانندگی روی آورد.
دانشگاه رفت و در زمینه موسیقی کلاسیک تحصیل کرد و توانست به لحاظ سبک خاصّ خود طرفداران بسیاری پیدا کند.
--»زندگی خصوصی«--
در سال ۲۰۱۵ رامش در گفتگویی با مجله جوانان لس آنجلس در پاسخ این پرسش که "آیا تابحال ازدواج کردهای؟" گفته بود که پس از انقلاب در هنگام سفرش به بریتانیا در لندن با یک غیر ایرانی ازدواج کرده است.
گیتی محبّی (خواهر رامش) ازدواج رامش را با یک مرد انگلیسی مختوم به طلاق و بدون بچّه، یاد میکند، رامش در سال ۲۰۱۶ پس از درگذشت مادرش یک سال گوشهگیر و افسرده شد.
--»ساز مورد علاقه«--
ساز مورد علاقه ی رامش محبّی گیتار بوده که مدّتها به تدریس این ساز پرداخته است.
--»شروع خوانندگی«--
رامش از ریشههای موسیقی کلاسیک فارسی شکوفا شده بود و حرفهٔ خود را رسماً در ۱۲ فروردین سال ۱۳۴۴ با ترانهٔ «پرستو جان» در برنامهٔ «یک شاخه گل» رادیو گلها از سرودههای لعبت والا آغاز کرد.
تجربیات خود را در زمینهٔ سنّتی را در موسیقی غربی بهره گرفت.
--»سبک های موسیقی«--
او گاهی اوقات ابزار غربی یا ریتم غربی را در موسیقی سنّتی خود به کار میبرد، در کارهای سال ۱۳۴۵ میتوان ریتمهایی مانند رومبا، بوسا نوا و همچنین صداهای گیتار سورف و کمبو ارگان را در موسیقی رامش شنید که این استفادهها در سال ۱۳۴۷ بیشتر شد.
رامش ترانههای دوصدایی با عارف، منوچهر سخایی و ویگن به جای بازیگران در فیلمها اجراء کرد که در این دوران رامش بیشتر کارهای عطاءالله خرّم را اجرا میکرد که حرفهٔ خود را با همکاری با ویگن، اوّلین ستارهٔ موسیقی پاپ، آغاز کرده بود.
در سالهای ۱۳۵۰-۱۳۵۱ همکاری خود را با ارکستر استودیویی که دارای سازهای بادی برنجی نیز بود آغاز کرد که «خورشید خانوم» اوّلین کار رامش در سبک فانک بود، «دلکم» نیز مقدّمهای برای استفاده از سبک فانک با گیتارهای Wah Wah بود.
در سال ۱۳۵۲ رامش رسماً با ترانهٔ «غروبا قشنگن» وارد سبک راک شد که شامل ضربههای سخت طبل و گیتار Wah Wah بود که در واقع ملودی با ارگ به سمت سبک غربی هدایت میشود و هارمونیکای استفاده شده در آهنگ نشانی از قطعهٔ موسیقی وسترن اسپاگتی یا همان وسترن ایتالیایی ساختهٔ انیو موریکونه دارد.
رامش با ترانهٔ «تهمت» چیرگی سبک فانک بر سازهای بادی برنجی را اثبات کرد که در این دوره سبک فانک با قطعات ترکیبی از موسیقی سنّتی بازمیگشت.
همکاری رامش با اسفندیار منفردزاده در ترانهٔ «نماز» نیز نمونهٔ دیگری از آن دوره است.
پیشرفت تکنولوژی در ایران در سالهای ۱۳۵۳-۱۳۵۴ تأثیر زیادی در سبک غربی موسیقی رامش داشت.
حال و هوای فانک لاتین در ترانهٔ «دلم برات هلاکه» و همچنین روح ریتم بوسا نوا در ترانهٔ «تو بارونی، تو آفتابی» با سینثسایزر آنالوگ درهم آمیخته شدهاست.
ترانهٔ «درد عاشقی» گوشها را با گیتارهای جاز، توقّفهای ناگهانی و دراماتیک احاطه کردهاست امّا او به سبک فانک با سازهای بادی برنجی برگشت او همچنین ترانهٔ «قسمت» را در سبک فانک شعرهای حماسی اجراء کرد.
«نگو نه» قطعهٔ پیشگامانهای بود از رامش در سالهای ۱۳۵۴-۱۳۵۵ که با این ترانه سبک فانک به یک عنصر طبیعی در ترانههای رامش مبدل شد و در همین سالها ترانهٔ «پیشواز» را ضبط کرد که این ترانه یک ترانهٔ پاپ پیشرو به صورت پلی فونیک و همراهی چند صدا بود، در حالی که ترانهٔ «زیارت» ترکیبی از پاپ هندی و فارسی بود و رامش با استفاده از طبله یک نمونه از استفاده اولیهٔ ماشین درام را در ترانهٔ «وصیّت» به نمایش گذاشت.
بابک افشار نیز یکی دیگر از آهنگسازان این دوره که ترانهٔ «کان یا زمان» از ساختههای برادران رحبانی که فیروز اجراء کرده بود را به نام «تابستون» برای رامش تنظیم کرد.
یکی دیگر از ترانههای رامش که مورد توجّه قرار گرفت، ترانهٔ «اسمر اسمر» که یک ترانهٔ محلّی کردیاست و با نام «اسمر یارم» نیز در آن دوره شناخته میشد که تنظیم این ترانه را ناصر چشم آذر انجام داده است.
در سال ۱۳۵۵ «موندنم از بودنت» پر انرژیترین ترانهٔ رامش منتشر شد، آهنگسازی و تنظیم این ترانه از منوچهر چشم آذر است، این ترانه یک علامت تجاری از رامش بود که در آن سبک راک و فانک یک ترکیب کامل را خلق کرده بود و شخصیّت زنی که با موسیقی سازهای برنجی و صدای گیتار Wild جیغ میکشد.
رامش درهای زیادی را در ایران باز کرد امّا به موسیقیهای پراکندهٔ دیگری محدود میشد.
رامش در سال ۱۳۵۶ با موسیقی بومی «عشق گناهکار» ظاهر شد، این ترکیب به وسیلهٔ سیمها به رشتهٔ دینامیک اجراهای دیسکو که هم موسیقی شرقی و هم موسیقی غربی را تحت تأثیر قرار داده بود متّصل میشد و گیتار Slide نیز در ترکیببندی اثری از خود نشان میداد.
در ترانه «وسوسه» رامش به دالیدای ایران با پاپ پیشرو تبدیل شد، ترانهای با تکخوانی Rhodes، حملات طبل و جریان صدای بانگو، آهنگسازی این ترانه نیز از منوچهر چشم آذر است.
«رودخونهها» که بیشتر از همهٔ ترانهها در تلویزیون پخش و ضبط شده است از ساختههای صادق نوجوکی است، این ترانه یکی پرطرفدارترین ترانههای رامش است به که محمّدعلی بهمنی این ترانه را با الهام از داستان ماهی سیاه کوچولو اثر صمد بهرنگی سروده است؛ داستانی که کتاب آن در آن سالها از کتابهای ممنوع به شمار میآمد، ناصر چشم آذر تنظیمکننده این آهنگ است.
«منتظر» از معدود ترکیبات رامش با سینثسایزر (موگ) است که یک نمونهٔ خوبی از ترکیب موسیقی شرقی و غربی است و همچین استفاده از ساز تار در فاز انتقالی آواز و ترانه و در ترانهٔ «سازش» هم میتوان شاهد استفاده دیگر رامش از سینثسایزر (موگ) بود.
«افسوس» نیز ساختهٔ دیگری از منوچهر چشم آذر است که بهصورت دوصدایی همانند «موندنم از بودنت» در تلویزیون با فریدون فرخزاد اجراء شد.
«تک» نیز ترانهای است که او به صورت دوصدایی با فریدون فرخزاد اجراء کرده است و ترانه «نیش» که تأثیرات شرقی به وضوح در آهنگسازی آن نمایان است.
--»ترانه های سیاسی«--
ترانه «تو بارونی تو آفتابی» با آهنگسازی منفردزاده و ترانه سرایی مینا اسدی را در سال ۱۳۵۱ اجراء کرد که تنها یک بار در برنامه صبح جمعه رادیو پخش شده بود.
این ترانه را مینا اسدی برای عباس مفتاحی و اسدالله مفتاحی سروده بود.
--»تجربه شعر نو«--
رامش شعر پاییز از فروغ فرخزاد را با آهنگی از حسین علی ملّاح اجراء کرده بود.
در یک مصاحبه تلویزیونی رامش این ترانه را در کنار ترانه زائر از محمّد صالح علاء از بهترین کارهای خود بر میشمارد.
--»بازیگری«--
در سال ۱۳۵۲ رامش به دعوت منوچهر نوذری برای اوّلین بار به عنوان بازیگر در فیلم خیالاتی حضور پیدا کرد و پس از آن در فیلمی بازی نکرد.
--»اجراء برنامه های تلویزیونی«--
او از جمله خوانندگان بود که در زمینه بازیگری و اجراء نیز فعّالیّت داشت و در کنار خوانندگانی چون عارف و گوگوش به عنوان یکی از پرطرفدار ترین خوانندگان کشور شناخته می شد و توانست در شوهای تلویزیونی از قبیل میخک نقره ای رنگارنگ و چشمک هنرنمایی کند.
--»پس از انقلاب«--
رامش در دوران انقلاب ۵۷ خانه ای در شهر لندن داشت و پس از انقلاب هم در آنجا ساکن بود، رامش بعد از انقلاب در سال ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ دو ترانه به نامهای گفتگوی سبز و تهرون را اجراء کرد که شعر و آهنگ ترانهٔ تهرون از خود رامش است و بعد از ۱۵ سال سکوت در سال ۱۳۷۴ برابر با ۱۹۹۵ توسط شرکت آونگ میوزیک آلبوم جهان سوّم را در آمریکا منتشر کرد و بعد از هفت سال یعنی در سال ۲۰۰۲ میلادی برابر با ۱۳۸۱ دوباره یک آلبوم با داریوش اقبالی و فرامرز اصلانی به نام رومی (معشوق همینجاست) را به بازار عرضه کرد که این آلبوم آخرین اجراهای او را ثبت کرده است.
--»خوانندگی در فیلم«--
۰۱ - تنهایی (۱۳۵۵)
۰۲ - چلچراغ (۱۳۵۵)
۰۳ - عنتر و منتر (۱۳۵۵)
۰۴ - پریزاد (۱۳۵۲)
۰۵ - تیغ آفتاب (۱۳۵۲)
۰۶ - جبّار سرجوخه فراری (۱۳۵۲)
۰۷ - حریص (۱۳۵۲)
۰۸ - صخره سیاه (۱۳۵۲)
۰۹ - مروارید (۱۳۵۲)
۱۰ - خیالاتی (۱۳۵۲)
۱۱ - خر دجّال (۱۳۵۱)
۱۲ - طغرل (۱۳۵۱)
۱۳ - فرار از زندگی (۱۳۵۱)
۱۴ - پهلوان در قرن اتم (۱۳۵۰)
۱۵ - رسوای عشق (۱۳۵۰)
۱۶ - پا برهنهها (۱۳۴۷)
۱۷ - گرداب گناه (۱۳۴۷)
۱۸ - نخاله قهرمان (۱۳۴۵)
۱۹ - خروس جنگی (۱۳۴۴)
--»آلبوم های رسمی«--
۰۱ - آدمک
۰۲ - تهرون
۰۳ - دریا دریا
۰۴ - تهمت
۰۵ - داغ داغ
۰۶ - جهان سوّم
۰۷ - معشوق همین جاست
--»وفات«--
رامش در ۱۰ آذر ۱۳۹۹ به دلیل ایست قلبی درگذشت و در آرامگاه فارست لان مموریال پارک (هالیوود هیلز) دفن شد.
--»توجّه«--
این آرشیو به همّت عوامل سایت موزیکستان و با زحمات بی بدیل مدیریت سایت تهیّه و برای دانلود خدمت شما عزیزان عرضه گردیده از کپی برداری بدون ذکر منبع جداً خودداری فرمایید.
دیدگاه ارسال شده است
نمایش / مخفی کردن دیدگاه ها